- Ικόνιο
- (τουρκ. Konya). Πόλη (υψόμ. 1.027 μ., 761.145 κάτ. το 2000) της νότιας Τουρκίας στην περιοχή της αρχαίας Λυκαονίας και πρωτεύουσα ομώνυμου νομού (38.157 τ. χλμ., 2.192.166 κάτ.). Το ανεπτυγμένο σιδηροδρομικό και αεροπορικό της δίκτυο, που τη συνδέει με πολλές μεγάλες τουρκικές πόλεις (Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Αττάλεια κ.ά.), συνετέλεσε αισθητά στη γρήγορη ανάπτυξη της περιοχής.
Την παλιά πόλη αποτελούσαν χαμηλά σπίτια με μικρούς κήπους. Σήμερα, αυτά έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε πλατιές και σύγχρονες λεωφόρους, πλατείες, πάρκα και μοντέρνα οικοδομήματα. Το Ι. είναι κέντρο γεωργο-κτηνοτροφικής περιοχής (σιτάρι, κριθάρι, ζάχαρη, τεύτλα, αιγοπρόβατα) και εμπορίου σιτηρών και μαλλιού. Έχει πολλές ανεπτυγμένες βιομηχανίες (εργοστάσια τροφίμων, βυρσοδεψεία, υφαντουργεία, ταπητουργεία κλπ.) καθώς και μεταλλεία υδραργύρου και μαγνησίου.
Ιστορία. Πόλη της αρχαίας Φρυγίας, το Ι. ήταν γνωστό στους Έλληνες ήδη από τον 5ο αι. π.Χ. Αποτέλεσε μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας· μάλιστα, ο αυτοκράτορας Αδριανός ίδρυσε την αποικία Colonia Aelia Adriana Iconiensis (1ος-3ος αι. μ.Χ.). Αργότερα, αποτέλεσε τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Από τον 8o έως τον 10o αι. δέχθηκε επιθέσεις Αράβων. Ήταν πρωτεύουσα του σουλτάνου του Ι. από τα τέλη του 11ου έως τις αρχές του 14ου αι., ενώ αργότερα αποτέλεσε τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (τέλη του 15ου αι.). Η πόλη περιβαλλόταν από τείχη και χωριζόταν σε συνοικίες. Στο κέντρο της σώζονται ερείπια πύργου, ανακτόρου και θεολογικής σχολής.
Το τζαμί των σουλτάνων Αλαεντίν και Σελίμ στο Ικόνιο, που χτίστηκε κατά το πρότυπο της Αγίας Σοφίας.
Dictionary of Greek. 2013.